روش های تولید در مناطق مختلف جهان بسته به مواد اولیه موجود، متفاوت بوده است. رایج ترین روش های ساخت کلاه حصیری عبارتند از:
بافندگی قدیمی ترین نوع شناخته شده تولید نساجی است. نخ های پود در زوایای قائم بین نخ های تار که به صورت موازی کشیده شده اند کار می شوند.
این تکنیک کاردستی را می توان روی نی نیز استفاده کرد. برای تشکیل کلاه از این پارچه صاف، پارچه حصیری باید یا فشرده شود و یا مانند پارچه بریده شود و به هم دوخته شود تا یک کلاه تشکیل شود.
بنابراین کلاه های حصیری با کیفیت بالا بافته نمی شوند، بلکه بافته می شوند. هنگام قیطاندن، نی ها نیز در هم تنیده می شوند.
بر خلاف بافت، بافندگی با نی ها در هر زاویه ای نسبت به یکدیگر انجام می شود. بنابراین می توان کلاه حصیری سه بعدی را بافته کرد. کلاه به نظر می رسد که از یک تکه ساخته شده است و بدون درز است . الگوی بافته از مرکز سر تا لبه کشیده شده و به صورت دایره ای متقارن است.
از آنجایی که هر نی به صورت جداگانه در کلاه در حین بافت و بافندگی کار می شود، بافندگان کلاه حصیری با تجربه این فرصت را دارند که الگوهای منحصر به فردی ایجاد کنند. برای این کار یا از نی های رنگی مختلف استفاده می شود یا طرح های سوراخ و کابل بافته می شود.